Preventie en opsporen van beroepsziekten:

Met gezonde en veilige arbeidsomstandigheden en het zo veel mogelijk vermijden van blootstelling aan arbeidsrisico’s kunnen beroepsziekten worden voorkomen. Met een simpele analyse van de gezondheidsklachten is makkelijk duidelijk te maken waar de knelpunten zitten. 16-01-2016

Beroepsziekten kunnen in beeld worden gebracht via verzuimbegeleiding, arbeidsgezondheidskundige spreekuren, (periodieke) preventieve medische onderzoeken (PMO’S) of gericht periodieke onderzoeken (GPO) en spreekuren van de huisarts, de bedrijfsarts of een medisch specialist.

De werkgever en de arbodienst dienen dan wel positief in te steken op preventie en zich niet te richten op het ontkennen van ziekmakende arbeidsbelastingen zoals in het openbaar vervoer de gewoonte is.

De preventiemedewerker.

Bij CXX is de HRM directeur A. Veerman ook de preventiemedewerker geweest. Voor deze verantwoordelijke taak heeft hij van 2000 tot 2013 verstoppertje gespeeld. Zo blijkt uit een brief van de HRM commissie in 2013 aan de directie. 

" Wij hebben de indruk dat wij niet helemaal serieus worden genomen. Dit blijkt uit: Vergaderingen te pas en te onpas op een laat tijdstip afzeggen met de mededeling dat de agendapunten niet zo belangrijk zijn, te laat of te vroeg verschijnen, stukken niet, te laat of onvolledig aanleveren en op onderwerpen geen experts bij de vergadering aanwezig te laten zijn. Met termen als “afspraak is afspraak” , “de babyfase voorbij” en de brief van de heer Veerman dd 19-09-2012 nog vers in achterhoofd zijn wij als commissie van mening dat het tijd wordt voor een andere gesprekspartner, die de agenda(punten) en de commissie wel serieus neemt".

Ondanks dat de werkgever de preventiemedewerker voldoende tijd moet geven om zijn taak naar behoren uit te voeren heeft de heer A Veerman zich regelmatig verschuilt achter zijn schijnbaar overbeladen agenda.

Uit de RI&E look a like komen de volgende taken

Advies preventietaken
Preventiemedewerker dient over voldoende kennis en vaardigheden te beschikken om de opgedragen taken te kunnen uitvoeren. Wat hierbij onder voldoende wordt verstaan, dient te worden ontleend aan de RI&E.

Op grond van een uitgevoerde RI&E dienen de preventietaken gericht te zijn op de volgende
gevaargebieden (bron AI-1 Arbo- en verzuimbeleid):
1. Arbozorg- en organisatie van de arbeid.
2. Bedrijfshulpverlening.
3. Inrichting arbeidsplaatsen.
4. Gevaarlijke stoffen en biologische agentia.
5. Beeldschermwerk.
6. Fysische factoren.
7. Arbeidsmiddelen en specifieke werkzaamheden.
8. Functie-inhoud, werkdruk en psychosociale arbeidsbelasting.
9. Werk- en rusttijden.

Zijn opvolgster P te Marvelde stapte al snel op toen ze daarna onder vuur kwam te liggen. Het lijkt er op dat de preventiemedewerkers bij CXX hun verantwoordelijkheid niet willen nemen voor de misstanden bij CXX. Als het vuur te heet wordt nemen ze de kuierlatten. De nieuwste HRM manager R. Stienen heeft voor deze zware verantwoordelijkheid bedankt. Er zou gezocht worden naar externe preventiemedewerker.

Het wandelgang verhaal gaat nu dat de Rayonmanagers de taak van preventie medewerker er bij krijgen. Een taak waarvoor de kennis op Arbo-technisch gebied, zo bleek uit de gesprekken die een onderzoeker van Sikoss met diversen rayonmanagers heeft gevoerd, tot op heden onvoldoende is. Een door ervaring wijs geworden directie wil blijkbaar het verantwoordelijke werk van de preventiemedewerker overhevelen naar 30 alreeds overbeladen functies, zie punt 11 van de jongste RI&E look a like.   

punt 11 RI&E 2015 (look a like)

Tijdens de RI&E is het opgevallen dat de werk- en prestatiedruk op de rayonmanagers hoog tot zeer hoog is. Dit vindt mede zijn oorzaak in enerzijds de vele veranderingen binnen Connexxion en anderzijds de vele veranderingen als gevolg van concessie eisen en veranderingen. De managers geven in algemene zin aan dat hier onvoldoende aandacht voor is. Tevens valt het op dat als gevolg van veelvuldige overplaatsingen er veel rayonmanagers zijn die langdurig grote tot zeer grote afstanden moeten afleggen qua woon werkverkeer. Dit is naast de reeds genoemde hoge werkdruk onwenselijk.

Als oude wijn in nieuwe vaten wordt het disfunctioneren van de vorige preventiemedewerker door een overbeladen agenda gecontinueerd door de taken neer te leggen bij 30 in de toekomst disfunctionerende preventiemedewerkers door overbeladen agenda's.

Nog niet bekend is of de HRM commissie van de OR met alle nieuwe 30 preventiemedewerkers gaat overleggen of dat dit op rayon niveau gaat gebeuren, uit ervaring kan Sikoss zeggen dat arbo overleg op rayonniveau tot op heden in Almere onsuccesvol is gebleken door struisvogelpolitiek, onwil en gebrek aan kennis. Sikoss hoop dat de wetswijzigingsvoorstellen van de heer Asscher op tijd worden omgezet naar wettelijke bepalingen.

Wijziging Arbowet in een notendop

Eind december 2015 heeft minister Asscher een wetsvoorstel ingediend voor wijziging van de Arbeidsomstandighedenwet. Wat zijn in het kort de belangrijkste doelstellingen en wijzigingen van dit wetsvoorstel?

De afgelopen jaren is er veel discussie geweest over de arbeidsgerelateerde zorg. Er is forse kritiek geuit op het functioneren van de arbodienstverlening in het algemeen en op de rol van de bedrijfsarts in het bijzonder. Op verzoek van minister Asscher heeft de Sociaal Economische Raad (SER) op 19 september 2014 een advies uitgebracht over de toekomst van de arbeidsgerelateerde zorg.

Doelstellingen

• versterking van de positie van de preventiemedewerker en samenwerking met de arbodienstverleners/arbodeskundigen;
• verduidelijken van de adviserende rol van de bedrijfsarts bij verzuimbegeleiding;
• het kunnen consulteren van de bedrijfsarts;
• ruimte voor professionele beroepsuitoefening door bedrijfsarts en andere arbodienstverleners;
• het basiscontract arbodienstverlening;
• meer mogelijkheden voor handhaving en toezicht.

Wijzigingen

• Betere toegang tot de bedrijfsarts door middel van een ‘open spreekuur’, bedrijfsarts moet iedere arbeidsplaats kunnen bezoeken en er moet een “adequate procedure” komen voor het afwikkelen van klachten.
• Recht van werknemer op second opinion van andere bedrijfsarts, buiten de arbodienst of het bedrijf waar de eerste bedrijfsarts werkt. Zelfstandige bedrijfsartsen en arbodiensten moeten hiertoe contracten gaan afsluiten met andere arbodienstverleners.
• Afspraken over de arbodienstverlening vastleggen in een schriftelijke overeenkomst, het basiscontract arbodienstverlening. Daarin moet staan: 1) dat de bedrijfsarts toegang heeft tot elke werkplek, 2) op welke manier de arbodienstverlener of bedrijfsarts zijn wettelijke taken kan uitvoeren, 3) hoe de toegang tot de bedrijfsarts en het overleg met de preventiemedewerker en or zijn geregeld, 4) hoe werknemers gebruik kunnen maken van het recht op second opinion, 5) hoe de klachtenprocedures werken en 6) hoe de bedrijfsarts omgaat met de meldingsplicht voor beroepsziekten.
• Handhaving en toezicht: uitbreiding van de sanctioneringsmogelijkheden van de Inspectie SZW ten opzichte van werkgevers, arbodiensten en bedrijfsartsen. In sommige gevallen wordt de bedrijfsarts gelijkgesteld aan de werkgever. De I-SZW mag werkgevers zonder basiscontract arbodienstverlening beboeten.
• Grotere betrokkenheid van werknemers bij de totstandkoming van afspraken met arbodiensten en bedrijfsartsen. Zo krijgt het medezeggenschapsorgaan instemmingsrecht bij de keuze van de preventiemedewerker en diens positionering in de organisatie.
• Voor risico’s en afspraken over aansprakelijkheden moeten medezeggenschapsorganen en werkgevers zich goed laten informeren over de rechten en plichten die zij aangaan in de overeenkomsten met arbodienstverleners. Door scholing of door een adviseur in de arm te nemen.

Preventiemedewerker wat is dat nu eigenlijk en wat mogen we daar van verwachten: klik hier voor een uitleg.

De bedrijfsarts.

Vele buschauffeurs krijgen na verloop van de jaren een allergische reactie als het over bedrijfsartsen gaat.

Sikoss Adviseur Arbo en gezondheid.

03 december '13

Novum) - Slachtoffers van arbeidsongevallen en beroepsziekten krijgen vaak geen compensatie voor de financiële schade die ze hebben opgelopen. Ze raken vaak in een sociaal isolement, concludeert een onderzoeker aan de Universiteit van Amsterdam.

Van de 125 duizend werknemers die door zijn werk ziek wordt zit zo'n tien procent na een halfjaar nog steeds ziek thuis. Een deel kan nooit meer in de oude functie aan het werk. Vaak durven werknemers de schade die zij hierdoor lijden niet te verhalen op hun werkgever uit vrees voor een lange juridische lijdensweg. Ook zijn ze bang hun baan te verliezen. Vaak doen ze dit pas als ze ontslagen zijn of een arbeidsongeschiktheidsuitkering ontvangen.

De onderzoeker, Wim Eshuis, ontdekte dat na een ongeval of beroepsziekte zoals RSI nauwelijks maatregelen worden genomen om de werkplek veiliger of gezonder te maken. Soms worden werknemers gedwongen weer aan het werk te gaan op de onveilige werkplek waar ze eerder gewond raakten.

Bedrijven zouden daarom door de arbeidsinspectie moeten worden gedwongen preventieve maatregelen te nemen. Financiële prikkels en zelfregulering zijn volgens Eshuis niet genoeg om voor een veilige werkplek te zorgen.

De onderzoeker wijst erop dat Nederland onlangs op de vingers is getikt door de internationale arbeidsorganisatie ILO, omdat niet genoeg is gedaan om arbeidsongevallen te voorkomen en te weinig is geregeld rond schadevergoeding. Het afhandelen van arbeidsongevallen en beroepsziekten moet volgens Eshuis worden geregeld in bijvoorbeeld de cao. Dan is volgens hem geen ruzie nodig over hoe veel de werknemer moet krijgen. "Zo'n regeling doet recht aan de slachtoffers, en is ook bevorderlijk voor het herstel. Want een slepende procedure is niet goed voor de gezondheid."