SIKOSS probeert de structurele gezondheidsproblemen veroorzaakt door slechte arbeidsomstandigheden in het openbaar vervoer inzichtelijk te maken, hieronder vind je de reden en een plan van aanpak om de ziekmakende arbeidsomstandigheden in de sector weer aan wettelijke beschermende normen te laten voldoen. Het doen van voldoende onderzoek en de volgorde van de aanpak is net zo belangrijk als de handtekeningenlijst van medestanders.

Er is vorm van twee deling merkbaar, terwijl slachtoffers van de slechte arbeidsomstandigheden om erkenning en compensatie vragen, praten case gerelateerde met boter op het hoofd om respect en het in stand houden van waarden en normen. Welke waarden en normen? De waarden van een wettelijke opsporingsdienst of de normen van een directie die onderzoek tegenwerkt naar de oorzaak van arbeidsbelasting en beroepsziekten.

Elke waarheid doorloopt 3 stadia.

• 1.Eerst wordt ze belachelijk gemaakt.
  • 2.Dan wordt ze hevig bestreden.

3.Tenslotte wordt ze vanzelfsprekend aangenomen.

A.Schopenhauer (1788-1860)

In 2010 ontstond het vermoeden dat de arbeidsomstandigheden in het openbaar vervoer niet voldeden aan de daaraan door de wet gestelde eisen, door allerlei persoonlijke slijtage kenmerken en de waarschijnlijk relatie met de hoge uitval van andere werknemers in het openbaar vervoer, hebben wij (oprichters en onderzoekers verbonden aan Sikoss ) een onderzoek opgestart, vragen gesteld op rayon niveau, verkeerde antwoorden gekregen door het DB OR CXX. Oude rapporten opgezocht en het internet afgestruind, de CAO door gespit, wettelijk regelgeving nageplozen, expertise opgezocht en gesproken, oude rechtszaken nagelezen en feiten verzameld, en na een een cursus Arbo gedaan bij het FNV het kenniscentrum Sikoss opgestart om informatie te verstrekken aan buschauffeurs over de arbeidsomstandigheden waaronder zij werken.   

Tijdens het onderzoek vonden wij een Arbo onderzoek uit 2008 over trillingen die bij OR leden bekend bleek te zijn, dat onderzoek in opdracht van CXX uitgevoerd melde ernstige actieoverschrijding op het gebied van trillingen. Waarom had dat rapport dan niets veranderd aan de arbeidsomstandigheden. Lopende het proces bleek dat er in de RI&E helemaal geen onderzoek werd gedaan naar de werkplekken op de bus. Ook bleek dat CXX OR leden onder leiding van het management voortdurend op het verkeerde been zijn gezet. De medezeggenschap op de rayons werd eveneens onjuist geïnformeerd. Het DB OV CXX vertelde aan de RC Almere Buiten dat bussen bij CXX enkel aan een APK keuring onderhevig waren, bewuste desinformatie bleek later.  Meer over de OR versus de RI&E.

Op deze website kunt u zich op de hoogte stellen waarom er in het openbaar vervoer zo veel uitval is van personeel naar de WIA en zoveel buschauffeurs hun pensioen niet levend halen. Op de kantoren is het allemaal redelijk geregeld maar op de werkplek van de buschauffeur en tijdens het proces bij de UWV worden mensenrechten ontnomen.

SIKOSS.

Background

Exposure to whole-body vibration (WBV) is a well-known risk factor for the occurrence of low-back pain (LBP). Little is known about the long-term course of back pain in workers exposed to WBV and the consequences for (temporary) disability, due to lack of cohort studies with sufficiently long follow-up periods.

Achtergrond

Blootstelling aan lichaamstrillingen (WBV) is een bekende risicofactor voor het ontstaan ​​van lage rugpijn (LBP). Er is weinig bekend over het verloop op lange termijn van de pijn in de rug bij werknemers blootgesteld aan WBV en de gevolgen voor (tijdelijke) arbeidsongeschiktheid, wegens gebrek aan cohort studies met een voldoende lange follow-up periode.

---------------------------

Methods

A systematic review of the literature was performed to assess associations between exposure to WBV and LBP, sickness absence due to low-back disorders and permanent disability. A meta-analysis was used to estimate the prevalences of LBP and sickness absence due to low-back disorders in occupational populations, depending on relevant exposure characteristics. These prevalences were converted into probabilities for transitions between no complaints, LBP, sickness due to LBP, and disability. A Markov model was applied to evaluate a hypothetical cohort of workers without LBP at the start of the cohort and a follow-up of 40 years (40 cycles of 1 year) to reflect a long-life career with continuous exposure to WBV.

Methoden

Een systematische review van de literatuur werd uitgevoerd om associaties tussen de blootstelling aan WBV en LBP, ziekteverzuim als gevolg van lage-rugklachten en blijvende invaliditeit. Een meta-analyse werd gebruikt om de prevalentie van LBP en ziekteverzuim als gevolg van lage-rugklachten in ondernemings- populatie, afhankelijk van relevante blootstelling kenmerken. Deze prevalenties werden omgezet in kansen voor de overgangen tussen geen klachten, LBP, ziekte als gevolg van LBP, en arbeidsongeschiktheid. Een Markov model werd toegepast op een hypothetische cohort van werknemers evalueren zonder LBP aan het begin van het cohort en een follow-up van 40 jaar (40 cycli van 1 jaar) een lange levensduur loopbaan met continue blootstelling aan WBV reflecteren.

--------------------------

Results

In this hypothetical cohort it was estimated that among workers with the highest exposure to WBV on average about 47 weeks of their working life were lost due to sick leave because of LBP, which is approximately 2.5% of their working life. When all workers on prolonged sick leave for 52 weeks would remain disabled for the rest of their working life, a maximum of 23.4% of their working life could be lost due to high WBV exposure. Among workers without or low exposure to WBV the corresponding losses were 0.8% and 7.8%, respectively.

Resultaten

In deze hypothetische cohort werd geschat dat tussen werknemers met de hoogste blootstelling aan WBV gemiddeld ongeveer 47 weken van hun werkzame leven verloren als gevolg van ziekteverzuim omwille van LBP, dat is ongeveer 2,5% van hun werkzame leven. Als alle werknemers met langdurig ziekteverlof voor 52 weken zou blijven uitgeschakeld voor de rest van hun werkzame leven, kan een maximum van 23,4% van hun werkzame leven verloren als gevolg van hoge WBV blootstelling. Onder werknemers zonder of lage blootstelling aan WBV de bijbehorende verliezen waren 0,8% en 7,8% respectievelijk.

---------------------------

Conclusion

The approach to assess years of work lost due to an occupational exposure may provide a more adequate description for stakeholders than the traditional measures of relative risk or attributable risk fraction. The concept of work years lost may also facilitate a better appreciation of the potential benefits of preventive measures.